Η ιστορία του Πόρου είναι μεγάλη και ξεκινάει από τα αρχαία χρόνια με καταγραφές και μνημεία από την αρχαία Ελλάδα και συνεχίζει με ιστορικά γεγονότα από τη νεότερη ελληνική ιστορία.
Ο Πόρος είναι ένα νησί με πλούσια ιστορία που συνεχίζεται αδιάκοπτα από τα αρχαία χρόνια έως σήμερα.
Ο Πόρος από την αρχαιότητα αποτελείται από δύο νησιά, τη σφαίρα, που σύμφωνα με τον μύθο πήρε το όνομά της από τον ηνίοχο του Πέλοπα, σφαίρα, και την Καλαβρία (καλή αύρα). Η Καλαβρία αρχικά ήταν αφιερωμένη στον θεό Απόλλωνα, ο οποίος την παραχώρησε στο θεό Ποσειδώνα, ως αντάλλαγμα για τους Δελφούς. Η ανακάλυψη ενός ναού του 5ου αιώνα αφιερωμένο στον Ποσειδώνα υποστηρίζει τον μύθο αυτόν. Κατά την διάρκεια της μυκηναϊκής εποχής (1400-1100π.χ.), η ισχυρή ναυτική βάση της περιοχής βρίσκονταν στη βραχονησίδα μάντη (η λιοντάρι), που βρίσκεται στην ανατολική ακτή του πόρου. Ο πόρος έχει τεράστια ναυτική ιστορία που ξεκινάει απο τα αρχαία χρόνια.
Η ιστορία για το νησί πόρος αναφέρει ότι στην αρχαϊκή περίοδο(700-380π.χ.), η αρχαία Καλαβρία, το νοτιότερο «νησί» και πιο μεγάλο μέρος του Πόρου, ήταν υπό την κυριαρχία τις Τροιζήνας. Κατά τον 7ο αιώνα π.χ., ο Πόρος ήταν ο δημιουργός και η βάση μιας ένωσης, που λέγονταν η αμφικτιονική αδελφότητα, και αποτελούνταν από τις πόλεις-κράτη Ερμιόνη, Επίδαυρος, Αίγινα, Αθήνα, Πρασιά, Ναύπλιο και Ορχομενός. Αυτή η ένωση ήταν μια ναυτιλιακή, θρησκευτική και πολιτική ομοσπονδία, δημιουργημένη ως προστασία της ανεξαρτησίας και του εμπορίου των μελών της από τους Αργίβες.
Μετά τον θάνατο του μεγάλου Αλεξάνδρου (323π.χ.), οι Πτολεμαίοι της Αιγύπτου πήραν την κυριαρχία της Ελλάδα και του πόρου. Την ίδια περίοδο ο διάσημος ρήτορας Δημοσθένης βρήκε καταφύγιο στον πόρο, και λέγεται ότι το νησί ήταν και το μέρος όπου αυτοκτόνησε. Η μορφολογία του κόλπου του αργό Σαρωνικού άλλαξε τον 273π.χ., όταν το ηφαίστειο των Μεθάνων ζωντάνεψε για τελευταία φορά στην ιστορία.
Όπως η υπόλοιπη Ελλάδα, ο Πόρος βρέθηκε υπό ρωμαϊκή κυριαρχία από το 86π.χ. Έως το 395 μ.χ., έγινε μέρος της Βυζαντινής αυτοκρατορίας από το 330π.χ. Έως και το 395 μ.χ., και έπεσε υπό τούρκικο ζυγό το 1453 και έως το 1821, με μια μικρή περίοδο βενετικής κυριαρχίας. Ο ρόλος όμως του πόρου στην μάχη της ανεξαρτησίας ήταν πολύ σημαντικός και δεν μπορεί να αγνοηθεί. Τέλος, αξίζει να αναφέρουμε πως τον Σεπτέμβρη του 1828, ο πόρος έγινε η έδρα μιας από τις πιο σημαντικές συναντήσεις στην ελληνική ιστορία.
Οι πρέσβεις της Αγγλίας, της Γαλλίας και τις Ρωσίας ήρθαν να συναντήσουν τον Καποδίστρια και να συζητήσουν το θέμα των συνόρων του νέου ελληνικού κράτους, το οποίο ιδρύθηκε το 1830. Ο πόρος έχει σημαντικότατη ιστορία που αφαρά τα νεότερα χρόνια στην Ελλάδα.